прил. 1. zəfər (qələbə) -i[-ı]; триумфальный марш zəfər marşı; 2. təntənəli; təntənə ilə; триумфальное шествие təntənəli yürüş; ◊ триумфальные ворота
м 1. tar. triumfator (qədim Romada; təntənə ilə qarşılanan sərkərdə, zəfər qəhrəmanı), 2. məc. fateh, qalib, müzəffər
триумфатор söz. sif
ж bot. üçyarpaq (bitki)
м dilç. triftonq (üç saitin bir hecada birləşməsi)
ж zool. trixin (heyvanların (xüsusilə donuzun) və insanların bədənində yaşayan parazit qurd)
bax трихина
м tib. trixinellyoz (trixinlərin törətdiyi heyvan və insan xəstəliyi)
м мн. нет tib. trixinoz (trixinlərin törətdiyi xəstəlik)
прил. tib. trixinoz, trixinli
ж мн. нет xüs. üç hissəyə bölmə (ayırma)
м üçtəkərli velosiped (avtomobil)
ж tib. troakar (bədən boşluqlarından irin və çirk çıxartmaq üçün cərrahlıq aləti)
м geol. troq, təknə (buzlağın fəaliyyəti nəticəsində əmələ gələn təknəyəoxşar dərə)
ср мн. нет toxunma, dəymə, toxunulma
нареч. riqqətlə, həssaslıqla, şəfqətlə, incəliklə
ж riqqət, təsirlilik, həssaslıq, incəlik, şəfqət
прил. riqqətli, təsirli, həyəcanlandırıcı, həssas, şəfqətli, riqqət doğuran
ТРОГАТЬ I несов. 1. toxunmaq, dəymək, əl vurmaq, əl dəymək, qurdalamaq; 2. məc. riqqət oyatmaq, dərin təsir buraxmaq, həyəcanlandırmaq, mütəəssir etmə
ТРОГАТЬСЯ I несов. mütəəssir olmaq, riqqətə gəlmək, həyəcanlanmaq. ТРОГАТБСЯ II несов. tərpənmək, yola düşmək, yerindən hərəkət etmək
м 1. paleon. troqlodit (mağaralarda yaşayan ibtidai insan); 2. məc. kobud, vəhşi, mədəniyyətsiz (adam)
числ. 1. üç nəfər; их было трое onlar üç nəfər idilər; 2. üç; трое братьев üç qardaş
ср мн. нет idm. üçnövçülük (üç növ idman məşqindən ibarət yarış)
ср мн. нет köhn. üçüncü dəfə evlənmə
прил. köhn. 1. üç dəfə evlənmiş; 2. üçüncü evlənmədən (arvaddan) olmuş (uşaq)
ТРОЕЖЁН, ТРОЕЖЕНЕЦ м köhn. 1. üçüncü dəfə evlənmiş kişi; 2. üçarvadlı, üç arvadı olan kişi
ср мн. нет köhn. 1. üçüncü dəfə evlənmə; 2. üçarvadlılıq
прил. üç dəfə; после троекратного напоминания üç dəfə xatırladandan sonra
ср üç barmaqla xaç vurma
прил. üç barmaqla xaç vurma -i[-ı]
м uzun mıx (üç nazik taxtanı bir-birinə çalmaq üçün)
ТРОЕЧНИК I м troykaçı, troyka sürən. ТРОЕЧНИК II м dan. dərslərindən həmişə “üç” alan şagird
ж dan. dərslərindən həmişə “üç” alan qız
прил. тройка (2-ci mənada) -i[-ı]
несов. 1. köhn. üçləmək, üç dəfə (qat) artırmaq; 2. üç qat etmək, üç-üç bağlamaq; 3. üçə bölmək, üç yerə bölmək; 4
несов. 1. üç dəfə (qat) artmaq, üç dəfə (qat) çoxalmaq; 2. üç görünmək; 3. üç dəfə artırılmaq (çoxaldılmaq); 4
ж (dini) 1. üç üqnum (xristian dinində: üç sifətdə (postasda) birləşmiş allah); 2. troitsa bayramı (xristian dini bayramlarından biri)
день ж bax троица 2-ci mənada
bax триединый
ж 1. üç (rəqəm); 2. troyka (üçatlı minik arabası ya kirşə); 3. yan-yana qoyulmuş üç at; 4. (müxtəlif mənalarda) üçlük; 5
ТРОЙНИК I м xüs. üçlük (taxta, sap, şam və s). ТРОЙНИК II м xüs. üçağızlı boru
прил. xüs. üçlük; тройничная доска üçlük taxta; ◊ тройничный нерв (anat.) üçlü sinir
прил. 1. üç qat, üç qat artıq, üç dəfə böyük, üç misli; 2. üç hissədən ibarət olan; ◊ тройное правило (riyaz
ж üçəm, üç əkiz uşaq
ж dan. 1. üçəmdən biri, üç əkizdən biri; 2. bax тройня
ж мн. нет üç hissədən (vahiddən, ünsürdən) ibarət olma
прил. 1. üç hissədən (vahiddən, ünsürdən) ibarət olan, üçlük; тройственный союз üçlər ittifaqı (üç dövlətin ittifaqı); 2
ж dan. üç qovuşuq hissədən ibarət olan şey
ТРОЙЧАТНЫЙ, ТРОЙЧАТЫЙ прил. dan. üç hissədən ibarət olan; qovuşuq