м dan. bax удовлетворительно 2-ci mənada
ж (мн. уды) köhn. məh. tilov, qarmaq
несов. bax удобрять
несов. bax удобряться
м zool. boa (tropik ölkələrdə yaşayan çox böyük zəhərsiz ilan)
несов. bax удаться
сов. 1. boğmaq, boğub öldürmək, basıb öldürmək; 2. tapdalamaq, bərkitmək; döyəcləyib bərkitmək
сов. dan. özünü boğmaq, özünü asmaq
ж xüs. 1. İlgək (boğmaq üçün); 2. qarmaq (balıq tutmaq üçün)
ср мн. нет boğulma, boğma
м dan. özünü asmış adam, boğulmuş (boğulub öldürülmüş) adam
ж dan. özünü asmış qadın (qız); boğulub öldürülmüş qadın (qız)
прил. 1. boğulmuş, boğulub öldürülmüş; 2. tapdalanmış, bərkidilmiş, döyəclənib bərkidilmiş
несов. bax удавить
несов. 1. boğulmaq, boğulub öldürülmək; 2. tapdalanmaq, bərkidilmək, döyəclənib bərkidilmək
ср (ед. удавовое ср) zool. boalar fəsiləsi
ср мн. нет 1. uzaqlaşdır(ıl)ma; 2. rədd etmə (edilmə), qovma; qovulma, kənar etmə (edilmə); çıxartma, çıxardılma (işdən, vəzifədən); 3
м (мн. удальцы) igid, qoçaq, dəliqanlı
ж мн. нет uzaqlıq
1. прич. uzaqlaşdırılmış; 2. прич. rədd edilmiş, qovulmuş, kənar edilmiş, çıxardılmış (vəzifədən, işdən); 3
сов. 1. uzaqlaşdırmaq, rədd etmək; 2. qovmaq, kənar etmək, çıxarmaq (vəzifədən, işdən); 3. çəkdirmək, çəkmək, çıxartmaq; удалить гнилой зуб çürük dişi
сов. 1. uzaqlaşmaq; 2. getmək, çəkilmək, rədd olmaq; ◊ удалиться на покой bax покой
УДАЛОЙ, УДАЛЫЙ прил. qoçaq, cəsur. igid
ж мн. нет qoçaqlıq, cəsurluq, igidlik
ср мн. нет bax удаль
несов. bax удалить
несов. 1. bax удалиться; 2. uzaqlaşdırılmaq; 3. rədd edilmək, qovulmaq, kənar edilmək, çıxarılmaq (işdən, vəzifədən), 4
УДАР I м 1. zərbə; 2. vurma, vuruş; удар кулаком yumruqla vurma; удар пульса nəbzin vurması; 3. səs, taqqıltı, cingilti, gurultu; удар колокола zəng s
ср 1. dilç. vurğu; 2. vurğu işarəsi; 3. məc. xüsusilə nəzərə çarpdırma; докладчик сделал ударение на этой подробности məruzəçi bu təfsilatı xüsusilə n
1. прич. vurulmuş, zərbə endirilmiş; 2. прил. dilç. vurğulu; ударенный гласный vurğulu sait
сов. 1. (müxtəlif mənalarda) vurmaq; 2. zərbə endirmək; ударить по врагу düşmənə zərbə endirmək; 3. dəymək; пуля ударила в стену güllə divara dəydi; 4
сов. 1. dəymək, toxunmaq, toqquşmaq; мяч ударился в стену top divara dəydi; удариться о камень daşa toxunmaq; 2
УДАРНИК I м zərbəçi; qabaqcıl (işçi) ударники производства istehsalat zorbəçilən. УДАРНИК II м 1. vurucu, iynə (tüfəngdə)
ж zərbəçi qadın (qız)
ср мн. нет tar. zərbəçilik
ж мн. нет məc. çox mühümlük, təcililik; təxirəsalınmazlıq iş, tapşırıq, tikinti və s
УДАРНЫЙ I прил. 1. zərbəçi; ударная бригада zərbəçi briqada; 2. məc. çox mühüm və təcili, təxirəsalınmaz; ударное задание çox mühüm və təcili tapşırıq
прич. dilç. vurğulu, vurğu altında olan, vurulan; ударяемый гласный vurğulu sait
несов. bax ударить
несов. 1. bax удариться; 2. vurulmaq, zərbə yemək
сов. 1. baş tutmaq, əmələ gəlmək, müvəffəqiyyətlə başa gəlmək (nəticələnmək); операция удалась əməliyyat baş tutdu; 2
ж müvəffəqiyyət, uğur; пожелать ему удачи müvəffəqiyyət (uğurlar) diləmək; ему всегда удача onun işi həmişə baş tutur, həmişə bəxti gətirir
ж мн. нет dan. bəxtlilik, xoşbəxtlik, uğurluluq, uğur
прил. dan. xoşbəxt, uğurlu, bəxtli, bəxti gətirən, bəxti üzdə olan, bəxtəvər
м dan. xoşbəxt adam, bəxti gətirən adam, bəxtəvər
ж dan. xoşbəxt (bəxti gətirən, bəxtəvər) qadın (qız)
нареч. 1. müvəffəqiyyətlə, uğurla; удачно закончить работу işi müvəffəqiyyətlə başa çatdırmaq; 2. yaxşı; удачно подобранные примеры yaxşı (düzgün), se
прил. 1. müvəffəqiyyətli, uğurlu; 2. yaxşı, düzgün; удачный перевод yaxşı tərcümə
ср ikiqat artırma