1. кIукI; вершина горы дагъдин кIукI. 2. пер. лап вини кьил, лап вини дережа; вершина славы баркаллувилин лап вини дереж
м уст. гьял ийидай, кьетIъ ийидай кас
несов. уст. гьял авун, къетIъ авун
мн. винел кукIвар (мес. турпунин, картуфрин пешер галай пай)
са вершок (яргъивал ва я гьяркьуьвал) алай
вершок (урус юкIунин 1/16=4,4 см)
1. заланвал. 2. он человек с весом ам гафуни атIудай кас я; имеют вес адан гафарихъ кесер ава. ♦ на вес золота къизилдив барабар, гзаф багьа
несов. шад авун; рикI аладрун
несов. шадвилер авун, шадвилер ийиз къугъваз вахт акъудун, рикI аладрун
нареч. 1. шаддиз, шадвилелди, хвешидаказ. 2. шад я; шадвал ава
1. шад; хвеши. 2. шадвал квай; шадвал гудай
шадвал; шадвилин (шадвилелди вахт акъуддай) машгъулатар
шад, кефчи инсан
гатфарин
несов. 1. алцумун, чIугун (терездал). 2. атун (заланвал); он весит 4 пуда адай 4 пут къведа
1. залан. 2. пер. кесер авай, къимет авай (мес. гафар)
лодка гьалдай кьусу
гатфар
нареч. гатфариз
мн. тIветIвел (ччиник жедай ккуьлуь тIехвер)
тIветIвел квай
1. терездалди гудай (алцумдай); весовой товар терездалди гудай товар. 2. терездин; терезрин
весовщик, терезчи
физ. заланвал авай
несов. 1. тухун. 2. чIугун. 3. къекъуьрун. 4. кьиле тухун. 5. фин (мес. рехъ), тухвана акъудун (рекьи)
м вестибюль (чIехи дараматдин кIвалериз гьахьдай вилик квай еке дегьлиз)
несов. 1. см. вести. 2. адет хьун; исстари ведѐтся лап куьгьне вахтарилай адет хьанва, адет хьанвай кар я
1. хабарар (хабар) гудайди, хабар гъидайди. 2. вестник (са бязи газетрин ва журналрин кьил, тIвар)
1. сигналчи, сигнал гудайди, хабар гудайди. 2. вестовой (хабар гваз ракъурдай къуллугъчи, дяведа ва масанра)
гъвечIи хабар
ж хабар; без вести пропасть са хабарни амачиз квахьун
уст. разг.: бог весть аллагьдиз чир хьуй, низ чида; не весть что скажет низ чида вуч лугьудатIа
ед. нет терезар; къапанар
вири, михьиз; весь мир вири дуьнья; лучше всего виридалайни хъсан тирди. ♦ всего понемногу гьардакай са тIимил; при всѐм том гьакI ятIани, вири гьакI
нареч. лап
гзаф хилер алай
несов. 1. хел гадрун, хилер авун (ттара). 2. хел-хел хьун, хилериз пай хьун (вацI)
ветврач, маларин доктор
ж хел
гар. ♦ бросать слова на ветер гафар гьавайда, фикир тагана лугьун; держать нос по ветру гар къведай патахъ нер элкъуьрун (яни гзафбру майил ийизвай ка
ветеран (1. куьгьне, кьуьзуь аскер. 2. пер. са кардал гзаф яргъал вахтуна кIвалах авур кас)
ветеринар, маларин доктор
мн. нет ветеринария (ветеринарвилин, маларин докторвилин илим)
ветеринариядин; ветеринарный; ветеринарный институт ветеринарный (ветеринариядин) институт
кьезил гар, гъвечIи гар
1. цуьрц, бицIи хел. 2. хел, ракьун рекьин хел (асул чIехи рекьивай къерехдиз тухванвай рехъ)
бот. лацу цIвелин ттар
нескл. вето (1. закон акъуддай органрин къарарар акъвазриз ва я пуч ийиз, дегишриз ихтияр. 2. къадагъа
эски парталдин кIус, эски чIук, ппек
уст. эски чIукарин ва пекерин алверчи