RÜSVAYÇILIQ

is. Rüsvayedici iş, hərəkət, hal; rəzalət, biabırçılıq; eyib gətirən şey.
[Qadın:] Nə istəyirsən istə, məni bu rüsvayçılıqdan qurtar! M.S.Ordubadi.
Sədəf ölümə razı olar, ancaq rüsvayçılığa yol verməz. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • RÜSVAYÇILIQ rüsvayçılıq bax biabırçılıq
  • RÜSVAYÇILIQ namussuzluq — şərəfsizlik — abırsızlıq — üzüqaralıq — bədnamlıq
RÜSVAYÇI
RÜSVAYEDİCİ

Digər lüğətlərdə

дикорасту́щий импорти́ровать кобыли́цын модернизи́ровать перестила́ние уважи́тельный имити́рование теосо́фка чашеви́дный чернобыль anaphora beef-squad cannonry flash Mephistophelean metrology outmove revivify surname tale-teller Библия загрязниться злорадство лихорадка пулемётный