RƏBT

is. [ ər. ]
1. Bağlama, ilişdirmə.
□ Rəbt etmək – bağlamaq, ilişdirmək, əlaqələndirmək. İki sözü bir-birinə rəbt edə bilmir.
2. Əlaqə, münasibət, aidiyyət.
“Şərqirus” qəzetinin söhbətini mən burada ondan ötrü açdım ki, bu söhbətlərin “Molla Nəsrəddin” tarixinə çox yavıq rəbti var. C.Məmmədquluzadə.

RƏBİÜLƏVVƏL
RƏCƏB

Значение слова в других словарях

влепля́ться выхлопа́тываться ительме́нка мша́лый огради́ться пая́сничание ра́звитый цыга́нствовать гре́чневый и́скровский подо́льше пререка́ние приплати́ть усечённый жерест зову колюбака револьвер denaturation diclinous gelignite лесистый покладистость пятиугольник ржанка