RƏİYYƏT

сущ. устар.
1. подданный (тот, кто подчиняется власти хояина, господина в его владениях)
2. неимущий, бедняк
RƏİSLİK
RƏİYYƏTPƏRƏST
OBASTAN VİKİ
Rəiyyət
Rəiyyət — mülkədardan asılı, onun torpağını icarəyə götürən (çox vaxt irsən) kəndli. İcarə haqqı əsasən natural (ərzaqla), bəzən isə pulla ödənilirdi.Bundan başqa rəyyətin üzərində bir çox mükəlləfiyətlər var idi: yol, arx, körpü tikmək; müharibə və sülh vaxtı vaxtı ərazidə yerləşən qoşunu və məmurları təmin etmək. Avropa kəndlisindən fərqli olaraq Müsəlman Şərqində rəiyyət biyara əsasən getmirdi. Mülkədarın torpağı bütünlüklə rəiyyətin arasında bölüşdürülürdü. Zaman-zaman kəndlilərin təhkim olunması baş versə də, Avropada olduğu kimi burada kəndlilər klassik mənada təhkimli sayılmırdılar, onlar nəzəri olaraq istənilən vaxt ağanı tərk edib başqa ağanın torpağına köçə bilərdilər, amma praktikada bu elə də asan deyildi. Elatdan (yarımköçəri mardarlar) fərqli olaraq rəiyyət daha çox vergi ödəyirdi. Dövlətin əsas vergi yükü rəiyyətin üzərinə düşürdü. Rəiyyət şəxsən azad olsa da, mülkədardan torpağa görə asılı idi.

Digər lüğətlərdə

асфальти́ровать взросли́ть запря́тать пятиты́сячная сорвиголова́ трубоволочи́льщик хохла́тушка черне́ние антифо́ны выпь кида́ние трассиро́вочный ту́хлый пелеговать anadromy armamentaria barathea flurry grab-bag horse parlor Saint Helens seamy States General загораться переговоры