1. Yıxıq, dağınıq yer, çökmüş yer.
2. məc. Zərər, ziyan.
□ Rəxnə salmaq – çaxnaşma salmaq, qarma-qarışıqlıq salmaq, vəlvələ qopartmaq.
İlahi rəxnə salmasın; Bu qurğu, dövrana, deyin.
Rəxnə vurmaq (yetirmək) – ziyan vurmaq, zərər yetirmək; dağıtmaq, pozmaq, kökünü tərpətmək.
Məzhəbə rəxnə vurub, dinə salardı fəsad.
Ağır və məşəqqətli həyat [Araz və Günəşin] ailə həyatının sağlam təməlinə zərrə qədər rəxnə vura bilməmişdi.
Heyf, səd heyf ki, ittifaqı pozan və [birliyin] bünövrəsinə rəxnə yetirən əvvəlcə o kəslər oldu ki, maarifpərvərlik ismini üstlərinə götürüb rəyasətlik iddiasındadırlar.
Rəxnə yetişmək – dağılmaq, pozulmaq, kökü sarsılmaq.
Az qaldı ki, evin bünövrəsinə rəxnə yetişsin ki, nagah dərviş mənzilə qayıtdı.