SƏRNİGUN

f. 1) başıaşağı, alt-üst olmuş, çevrilmiş; 2) baş-ayaq, tərsinə; 3) m. talesiz, bədbəxt, bəxti dönük.

SƏRNƏVİŞT
SƏRNİŞİN

Значение слова в других словарях