SABİTQƏDƏM

sif. [ ər. ] Sözünün, fikrinin, vədinin üstündə möhkəm duran, sözündən, vədindən dönməyən; səbatlı, möhkəm.
Zahid, ramazanda mənə bu tövbəni verdin; Get, başın üçün, tövbədə sabitqədəməm mən. S.Ə.Şirvani.
Mən öz əhd-peymanımda möhkəm və sabitqədəməm. M.F.Axundzadə.
Sabitqədəm olsaydı əgər yari-vəfadar; Aşiq dəxi qaçmazdı bəladan, dayanardı. M.Ə.Sabir.

SABİT
SABİTLƏŞDİRİLMƏ

Значение слова в других словарях

а́ра Боржо́ми взъерши́ться долёживать залогода́тель роя́льный румя́ненький учащённо уши́ть всплесну́ть дота́ция операти́вный охти палести́ны хамова́то арапник air medicine Alf baffling day-time dental tmeses votarist безумие каракуль