SADƏDİL
\[fars.\] прил. рикӀе затӀ авачир, рикӀ ахъа, рикӀ михьи, бижвал течир, дуьзена (мес. кас); // гьар са куьнал чӀалахъ жедай, авам, язух.
SADƏDİL – İNADCIL Sən ki bir sadədil uşaq idin? (Ə.Haqverdiyev); İnadcıl bir uşaq kimi özünü aparırdı (“Ulduz”)
Полностью »I прил. 1. простосердечный, простодушный 2. наивный (простодушно-доверчивый) II сущ. простак, простачка (простой в обращении человек)
Полностью »sif. [fars.] Ürəyi sadə, ürəyi təmiz, hiyləbilməz; sadəqəlbli, safürəkli. Sadədil adam. – Biçarə, sadədil, zavallı aşıq; Danışma bu sözü, danışma artı
Полностью »