kıyı, sahil, yalı
is. [ər.] Dənizin, çayın, gölün quru ilə birləşdiyi yer; dəniz (çay) kənarı. O göl sahilinə gələn qıza bax; Sanki budaqlar da ona əl edir
Tam oxu »I сущ. 1. берег (край земли у водной поверхности). Dənizin sahili берег моря, çayın sahili берег реки, sağ sahil правый берег, sol sahil левый берег,
Tam oxu »i. (çayın, gölün və s.) bank; (dəniz, göl) shore, coast; qayalı ~ rocky coast; dəniz ~i seashore, coast; çayın ~ində on the riverside, on the bank of
Tam oxu »SAHİL (dəniz, çay, göl və s.-nin kənarı) Sahildə balıqçılar qayaların üstündə oturub dənizə tilov atmışdılar (H
Tam oxu »Ərəbcədir, cəm forması “səvahel”dir (Səbail də bununla bağlı ola bilər). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »quru ilə sututar (dəniz, göl, su anbarı), yaxud quru ilə su-axar (çay, müvəqqəti məcra axını) arasında qarşılıqlı əlaqə zolağı
Tam oxu »su hövzəsi /dəniz, göl, su anbarı/ ilə və ya axar su /çay, müvəqqəti yataq axarları/ ilə qurunun qarşılıqlı təsir zolağı
Tam oxu »