SAİR
[ər.] прил. маса, гъейри, муькуь; // sairləri гз. сущ. масабур, муькуьбур.
sif. [ər.] Başqa, qeyri, digər. Sair məsələlər. – Şabanın getməyini eşidib sair bikar tamaşaçılar da kənardan yığılmışdılar
Полностью »I прил. другой, иной, прочий. Sair vətəndaşlar другие граждане, sair şəxslər другие лица, sair əşyalar прочие вещи, sair sənədlər другие документы; sa
Полностью »ə. 1) seyr edən, hərəkət edən; yeriyən; 2) keçən, işlənən; 3) başqa, o biri, digər; 4) astronomiyada: səyyarə
Полностью »