1. Səs, danışıq, hay-küy olmadığı hal; tam sükut, səssizlik. Sakitliyi gözləmək. Sakitlik yaratmaq. Sakitliyi pozmaq.
– Elə sakitlik idi ki, nə bir kimsənin səsi çıxırdı, nə də bir yarpaq tərpənirdi.
[Qəhrəman:] Sükut deyirəm, səhv etməyiniz. Onu ancaq o vaxt sakitlik adlandırmaq olardı.
2. məc. Dinclik, əmin-amanlıq, asayiş, əmniyyət; dinc, sakit həyat. Hər yerdə sakitlik hökm sürür.
// Müvəqqəti sükut.
Müharibə meydanında sakitlik idi, iki tərəf də evlərinə çəkilmiş idi.
3. məc. Arxayınlıq, xatircəmlik; iztirab, həyəcan, qayğı olmadığı hal. Sakitliyini itirmək.
– Rüstəm kişini təəccübləndirən Aslanın sakitliyi, hətta Yarməmmədin bir qədər mülayim rəftarı idi.
