SATİRA

\[lat.\] сатира (1. яшайишда авай бязи кимивилер, бязи инсанрик квай пис гьалар, пис къилихар, хесетар хцидаказ ва хъуьредай шикилда дуьздал акъуддай бедии эсер; 2. айибар дуьздал (винел) акъуддай, туькьуьл хъвер).
SATİNET
SATİRİK
OBASTAN VİKİ
Satira
Satira (lat. satira) — müəllifin hadisə və adamlara gülüş və qınaq yaradan münasibətinin daha sərt obrazıdır. Bədii gülüşün bir növüdür. Satiranın yumordan fərqi onun açıq tənqid, rəqib və düşmən sözü kimi deyilə bilməsi, öz obyektini ifşa niyyəti daşımasıdır. Satirik obraz sosial məzmun daşıyır, yazıçının siyasi və əxlaqi, dini əqidəsinin əks qütbünü göstərən bir obraz olur. Satirik obraz romanda bir və ya bir neçə surət də, bütün bir hekayə də, dramda personaj da, şeirlə yazılmış əsər də olur. Satiraya ən gözəl misal S.Ə.Şirvanini " Köpəyə ehsan" şeiri sayıla bilər. Harınlamış bəy öz sevimli itini kənd qəbiristanında basdırır. Kənd camaatı narazılıqla mollaya müraciət edir. Bəy mollanın ağzını yummaq üçün ona bir toğlu göndərir.

Digər lüğətlərdə

аркебузи́ровать матерщи́на неду́гующая несгиба́емость обжира́ние опроста́ть отпла́каться ошельмова́ние поохлади́ть пья́ненький эпифи́тный второсо́ртный радиопира́т юро́дский партесное сырть устерсы hayk myrobalan plum party girl rebellious sober-minded tail-shaft истощить медуза