SATİRA

сущ. сатира:
1. способ проявления комического в искусстве, состоящий в уничтожающем осмеянии автором порочных явлений
2. произведение искусства (чаще литературы), в котором резко, язвительно обличаются, осмеиваются отрицательные явления действительности. M. Ə. Sabirin satiraları сатиры М. А. Сабира
3. язвительная, злая насмешка, резкое обличение. Satira atəşinə tutmaq подвергнуть огню сатиры
SATİNET
SATİRİK
OBASTAN VİKİ
Satira
Satira (lat. satira) — müəllifin hadisə və adamlara gülüş və qınaq yaradan münasibətinin daha sərt obrazıdır. Bədii gülüşün bir növüdür. Satiranın yumordan fərqi onun açıq tənqid, rəqib və düşmən sözü kimi deyilə bilməsi, öz obyektini ifşa niyyəti daşımasıdır. Satirik obraz sosial məzmun daşıyır, yazıçının siyasi və əxlaqi, dini əqidəsinin əks qütbünü göstərən bir obraz olur. Satirik obraz romanda bir və ya bir neçə surət də, bütün bir hekayə də, dramda personaj da, şeirlə yazılmış əsər də olur. Satiraya ən gözəl misal S.Ə.Şirvanini " Köpəyə ehsan" şeiri sayıla bilər. Harınlamış bəy öz sevimli itini kənd qəbiristanında basdırır. Kənd camaatı narazılıqla mollaya müraciət edir. Bəy mollanın ağzını yummaq üçün ona bir toğlu göndərir.

Digər lüğətlərdə

бло́чный запрезира́ть киби́точный несве́жесть обомле́ние поспева́ние потоми́ться предоперацио́нный благорастворе́ние незавершённый обвя́зка фазотро́н ость Benelux bivocal doth intransigeant Lied micro therewith войско иллюминация исцарапаться уговорить щебетать