1. Ovsunlamaq.
Artıq ikinci dəfə idi ki, maral [ovçunu] bu cür sehrləyirdi.
2. məc. Məftun etmək, valeh etmək.
[Məzlum Aslana:] Skripka məni sehrlədi və onu bağrıma basıb çalmağa başladım.
Dünənə-srağagünə kimi hamının nəzərində bir “ana uşağı” olan Şahpəri birdən-birə Yusifi sehrləmişdi.