SEMANTİKA

сущ. лингв. семантика:
1. значение (слова, оборота речи, грамматической формы)
2. раздел языкознания, изучающий значения слов и выражений
SEMANTİK
SEMASİOLOGİYA
OBASTAN VİKİ
Semantika
Semantika (ing. semantics, rus. семантика, türk. anlambilim) — proqramlaşdırmada, eləcə də təbii dildə: sözlər, yaxud simvollar ilə onların təyin olunmuş mənaları arasında əlaqə. Dəqiq və adətən məhdud mənaları olan sözlərə əsaslanan proqramlaşdırma dilləri müəyyən semantik qaydalardan asılı olur. Beləliklə, proqramda deyim düzgün tərtib olunmuşsa, ancaq onun mənası yoxdursa, semantik yanlışlıq yaranır. Məsələn, linesTillPageEnd = numElephants * massSun (səhifənin sonunadək sətirlərin sayı = fillərin sayı * Günəşin kütləsi) deyimi sintaktik cəhətdən düzgündür, ancaq semantika baxımından mənasızdır. Semantik yanlışlıqlar proqramın düzgün işləməməsinə səbəb olsalar da, yanlışlıqlara nəzərət altproqramları çox zaman onlar haqqında məlumat vermir. Konseptual səviyyədə semantika süni intellektin tədqiqat sahələrindən biridir. Məsələn, insanlar arasındakı münasibətlər kimi, obyektlər, ideyalar, yaxud situasiyalar arasındakı qarşılıqlı əlaqələr də semantik şəbəkələr vasitəsilə göstərilir.

Digər lüğətlərdə

арио́зный беззвёздность гнету́щий дезорганизо́ванность искорени́ться переторго́вывать рассчи́танный фидуциа́рный запреще́ние прорисо́вка сири́йцы футури́стский хи́тренький басурман поршень digitizer ditty Kitchener reproduce streetworker гамадрил загружённость командировочный неинтересный паразитология