siftə
siftə
1. прил., нареч. сифте; сифте яз, эвел, эвелни-эвел, виридалай вилик, кӀвенкӀве; // сущ. са затӀунин (кардин) эвел, сифте кьил; 2
Tam oxu »i. the first receipts pl. first sale of the day; ~ etmək to begin* / to start to sell (d.)
Tam oxu »SİFTƏ – SON Siftə kimsə buradan getmiş, kəsə yol salmışdır (G.Hüseynoğlu); Hamıdan son o gəldi
Tam oxu »SİFTƏ I is. Satışda hasil olan ilk pul. Siftə səndən, bərəkət Allahdan (Ata. sözü). SİFTƏ II is. zərf Əvvəl, qabaq
Tam oxu »I нареч. сперва, сначала. Siftə razı olmurdu сначала (он) не соглашался, adətən siftə adam çətinlik çəkir обычно человек сначала испытывает трудности
Tam oxu »1. sif. və zərf Qabaqca, əvvəlcə, əvvəl, ilk dəfə olaraq. Siftə Bayramdan başlamalıyam. Ə.Vəliyev. [Mərcan nənə:] Qız xeylağı elə siftə istəmir, sonra
Tam oxu »