SİFƏTCƏ

sif. Sifətinə görə, üzdən, sifətdən, sifət cəhətdən.
[Musa] vücudca sağlam, boyca uca və sifətcə yapışıqlı idi. Ə.Vəliyev.
Ağayar ucaboylu, sifətcə çox yapışıqlı, yaşı təzəcə qırxı ötmüş qarınlı bir kişi idi. Ə.Əbülhəsən.

SİFƏT₂
SİFÓN

Значение слова в других словарях

зау́мничаться подтушёвываться поопра́виться пречувстви́тельно рази́нув рот сдува́ть телепати́ровать чи́псы марокка́нка переме́шивание сюсю́каться ха́нжество шампу́нный пагода стаксель aslope conger-eel contestable cultivable encirclement milk noise-stop plainly twain you'll