– [Xuraman:] Külək əsər, yarpaq düşər, çiçək solar; Viran qalmış mənim bu can otağımdan…
Kosanın bostanında xiyar tağları saralır, göy gülbəsərləri solurdu.
// Ağarmaq, bozarmaq, rəngini itirmək. Paltar günün altında geyinməkdən solub.
// Məc. mənada. Adam haqqında.
[Sənəm Züleyxaya:] Bir ildir gəlin gəlmisən, hələ səni şad görməmişik, … dərd çəkməkdən gül kimi solmusan.
[Asya və Telli:] Niyə solmuş rüxsarın; Gül-çöhrə, tez söylə.
Elə bir vaxt oldu ki, qız solmağa, çirkinləşməyə üz qoydu.