1. Əmmək.
Boynum qolunu dilər həvadan; Ləlim ləbini sorar səbadan.
Uşaq iydən ürkən kimi olub başını buladı, lakin yenə də döşü tapıb sordu.
2. Dil və dodaqların hərəkətilə konfet, qənd və bu kimi şeyləri ağzında yavaş-yavaş əridərək yemək. Monpası sormaq. Nabat sormaq.
– [Mustafa] haradansa tapdığı çay daşını durmadan sorurdu.
3. bax sovurmaq. Dağ üstə boran gəlir; Qarları soran gəlir.
Atın dördnala çapır; Arxamda duran gəlir. ().
◊ Qanını (şirəsini) sormaq – bax qanını sormaq (“qan”da).
…Mir Yəhya ağalar avam qardaşlarımızın canına daraşıb … qanlarını sorurlar.
Nə qədər ki, [mülkədarlar] yaşayırlar, sizin şirənizi soracaqlar.