1. Hər hansı bir şeyin üst qabığını, dərisini çıxartmaq, yapışdığı yerdən qoparmaq, aralayıb götürmək. Alma soymaq.
– İt yetib, arvadın əllərinin dərisini tamam dişləri ilə soyub tökdü.
Arvad soyduğu kartofu bir yana qoyub təəccüblə Qəribova yaxınlaşdı.
// Kəsilmiş heyvanın dərisini çıxartmaq. Qoyun soymaq.
– Aşpazlar erkəkləri soyub dərilərini çevirməkdə idilər.
2. məc. Bütün var-yoxunu əlindən almaq; çapmaq, talamaq.
[Murov Hacı Qaraya:] Bəs sən Əylis ermənilərini soyub, ipəklərini aparanların yoldaşı deyilsən?
◊ Dərisini soymaq – bax dəri.
[Mirzə Hüseyn Nərimana:] Hacı Bayram kimi qan içənə, camaatın dərisini soyana nökərçilik edincə öz işinə qulluq edərsən.
Soyub soğana döndərmək – bax soğan kimi (qabığını) soymaq.
[Böyük oğul:] Həkimlərdə o təqsir var ki, əlinə azarlı keçəndə soyub soğana döndərirlər.