Heyvanın dərisini, ağacın qabığını və s. soyuruq. Bir vaxtlar dəri, qabıq yerinə soyuntu (sıyıntı) sözünü işlətmişik. Sıyırmaq və soymaq sözləri kökdaşdır. Soymaq sözü indiki soyunmaq feilinin mənasında da işlədilib, soyun sözündəki -un şəkilçisi feilin qayıdış növünü düzəldir. Aşıq Mücrüm Kərim (XVIII əsr) yazır: Soy libası, qoy kənarə, rövşən olsun xanəmiz, / Əbrdən xali olan, ol afitabın vaxtıdı... (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)