ständig
adj. u. adv. daim(i), uzunmüddətli, mütəmadi, addımbaşı, dalbadal, anbaan, arakəsilməz, axşam-sabah, dayanmadan, peydərpey, hey, dəmbədəm, durmadan, fasiləsiz, həmişəlik, hərdəm, içəiç, durmaqsızın; əzəli; et. ~ tun bir şeyi daimi (davamlı, hey) etmək; er provoziert uns ~ o dayanmadan (hey) bizə sataşır; adv. daima, əzəli; dəqiqə-bədəqiqə