SÖKÜNTÜ
сущ. обломок (остаток чего-л. прежде существовавшего, исчезнувшего). Maşının söküntüləri обломки машины
сущ. 1. цвалар (гъалар) ахъа хьайи чка, акъахай чка (ппекинин ва мс.); 2. чукӀурнавай затӀунин паяр, ханвай кӀусар (мес
Tam oxu »i. fragments pl.; debris pl.; wreckage, rubble; maşın ~sü the wreckage of the car; ~ yığını / qalağı a heap of rubble; çoxlu ~ a lot of debris
Tam oxu »is. 1. Paltarda və s. tikilmiş şeydə sökülmüş, tikişi açılmış, ipi qaçmış yer. Qolunda söküntü görünür
Tam oxu »