SƏDƏMƏ

is. [ ər. ]
1. Çarpma, vurma, şiddətlə vurma.
2. məc. Gözlənilmədən başa gələn bəla, müsibət, fəlakət, afət; insanın maddi və ya mənəvi halını sarsıdan hadisə; mənəvi zərbə.
Fəqət, görürsünüz, bədən ruzgarın sədəmələrinə davam etməyir. N.Nərimanov.

□ Sədəmə toxunmaq – fəlakətə məruz qalmaq, bəla üz vermək, zərər dəymək, zərbə dəymək. [Qəhrəman:] Balaca Sabirə heç bir şey olmasın.
Ona bir sədəmə toxunmasın. S.Rəhimov.
[Hacı Rəsul:] Başımdan on beş dava keçib, bu az ömrümdə on beş padşah dəyişib, amma heç mənə sədəməsi toxunmayıb. Mir Cəlal.

SƏDƏQƏ
SƏDR

Digər lüğətlərdə

аку́ловые аркебу́з высве́тливаться дальноме́рщик кодифика́торский не к добру́ прова́ривание пусть не́.., но холоднопрока́тный гемоглоби́нный дозо́р за двоих надло́мленный более харайдать barefisted hokey swelling Ugro-Finnic возвратный выстукивать инок межобластной метранпаж отыскаться