SƏKİLLİ

sif. Ayağı səkil olan. Səkilli at. Səkilli qoyun.
[İlyas Adiləyə:] “Tərlan” səkilli sol biləyini qaldırıb dırnağı ilə yeri döyəcləyir. Ə.Məmmədxanlı.

SƏKİLİ
SƏKKİZ

Digər lüğətlərdə

адресо́чек диалекти́змы дубли́рование продымлённый удруча́ться це́пни камеру́нский крёстная сволочну́ться триоша́шки ура́ чеснокодави́лка amphistylar idiotical polacre Raf section thickskin thumb-print widely известковый истекать несчастье побежалость сжить