1. Qaxınc, danlaq, tənə, məzəmmət; başa qaxma.
Məmməd bəy Ağabəyimin sərzənişinin mənasını anladı.
[Arif:] Artıq yetişir bu sərzənişlər; Əfv eylə, qüsurə baxma, Xavər!
□ Sərzəniş etmək – danlamaq, tənə etmək, məzəmmətləmək.
[Əmiri-topxanə:] Yəqinimdir ki, bu söz Bağır xana əsər edəcək, çünki dünən səlami-ammdə şah ona qəzəbnak olub sərzəniş edibdir ki, çaxır içib, məst olub, namaz qılmağa məscidə daxil olubdur.
2. Sərzənişlə şəklində zərf – töhmətlə, tənə ilə, məzəmmətlə.
[Yaşlı kişi:] Başını sərzənişlə bulayıb, Şirinnaz töhmətedici bir baxışla mənə baxdı.
Bülənd üzünü döndərib sərzənişlə qıza göz yetirdi.