TƏBƏRZİN

сущ. устар.
1. алебарда (старинное оружие – секира на длинном древке, заканчивающемся копьём)
2. бердыш (старинное холодное оружие – боевой топор с лезвием в виде вытянутого полумесяца, насаженный на длинное древко)
3. секира (старинное холодное оружие в виде топора с длинной рукоятью)
TƏBƏRRÜK
TƏBƏSSÜM
OBASTAN VİKİ
Təbərzin
Təbərzin — Yaxın Şərq xalqlarının ordusunda piyadaların döyüş silahları. Azərbaycan ordusunda oturaq zümrələrdən (tatlardan, talışlardan və s.) yığılmış qoşunda təbərzindən istifadə olunurdu. XIX əsrdən sonra təbərzin dərvişlər üçün simvolik bir əşya olmuşdu.

Значение слова в других словарях