sif. Öz üstünlüyünü, məziyyətlərini gözə çarpdırmağı, öz xidmətləri ilə qürrələnməyi sevməyən, şöhrətpərəstlikdən, lovğalıqdan uzaq olan; özünü sadə a
прил. устар. təvazökar
təvazölü
s. bax təvazökar
прил. дамах гвачир, фурс гвачир, лавгъа тушир, вич вине такьар; дуьзена.