TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Digər lüğətlərdə

ба́бочкин иссти́рываться кукуру́за мулли́товый противоми́нный режи́мить смягчённо ту́товый увлажни́ть восстанови́тель вы́звонить искре́щивать наси́лие распространи́ться свёртка типи́чный узбе́к хлопоту́н ешь смрад embranglement maxilla нависнуть снаряжаться чмокать