TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Значение слова в других словарях

бру́стверный в пол-лимо́на отрезвле́ние перекове́ркиваться провра́ться разду́в сна́добья аппара́тная баллотиро́вка ора́тор пикиро́вка позициони́роваться удобря́ться хроно́граф чухна́ мокша clandestine raunchy remora single-hearted Yellow River каучук предместье сохатый убавиться