TEY

I
(Ağdam, Bakı, Cəlilabad, Culfa, Göyçay, Kürdəmir, Meğri, Sabirabad, Salyan, Şamaxı, Şahbuz)
tamam, tamamilə, büsbütün. – Bir ət alıf tey yağdı (Ağdam); – Anam bir süzmə bişirmişdi ki, tey yağdı (Bakı); – Ancağ tey yunnan edərük (Kürdəmir); – Bu ət tey ələngədi, sümüx’dü (Meğri); – Tey, daşdan ev tikib (Cəlilabad); – Bu il bizim əkdiyimiz tey xırda buğdadı (Şamaxı); – Bostan tey güldü (Şahbuz)
II
(Qax, Quba)
arıq. – Hər gün nə qədər yiyədü, gənə də teydü