1. Titrəmə tutmaq, əsmək.
Geyər cırıq bürünməsin, soyuqda titrəyər, əsər; Gedər odunçu meşəyə, ağac qırar, odun kəsər.
Mehriban əsəbiləşdiyindən titrəyən ( f.sif. ) əllərilə kəlağayısını başına doladığı halda [dedi].
// məc. Əsmək.
Qoca kövrək səsinin titrədiyini duyub susdu.
2. məc. Yanıb-sönmək, sayrışmaq, titrək işıq vermək.
O gündən titrədi məscid şamları; Qərib gecələrin Ay işığında.
3. məc. İztirab, narahatçılıq keçirmək, narahat olmaq.
Qəhrəmanın öz oğlu üçün nə qədər titrədiyini Firəngiz yaxşı bilirdi.
// Dalğalanmaq, əsmək.
Xalqın ciyərindən dalğalanaraq; Əllərdə titrədi bir qızıl bayraq.
4. məc. Hərəkətə gəlmək, təlatümə gəlmək, sarsılmaq.
Dünyalar titrədi, aləmlər mayallaq aşdı, fələklər bir-birinə qarışdı, millətlər yuxudan oyanıb gözlərini açdılar.
Göyə lərzə düşür bomba səsindən; Dağlar da titrəyib gəlir baş-başa.