сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хийир авай гьал. Дяве куьтягь хьайила, романдин кьилин игитар халкьдин майишат гуьнгуьна хтунин къайгъуди
нар. хийирлувал хас яз. Синонимар: менфтлудаказ, менфтлуз, менфятлувилелди, хийирлудаказ.
нар. хийир къведай, хийир авай гьал хас яз. Райондин руководство... чкадин бюджетдиз гелирар гъидай рекьерихъ гелкъвезва: ЧӀулав чилерал чара ав
араб, ишир, прил, 1) дуьзвал квачир (гаф, ибара, таб). Абдуллагьа лагьай гьар гаф Дугъриди я, квачир хилаф
кил. ХЕЛ.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра далу чими хьун патал алукӀдай хилер галачир куьруь партал. Шуткьу ва адан винелай алукӀнавай яйлух, кьуру чандал ала
туьрк. сущ. чӀарариз, гъилериз ядай ранг ийидай порошок. Хинедавай лацу гъилер Аманат яз амазмани? Е
кил. ХЕНЖЕЛ.
урус, сущ.; гъвечӀи таблеткадин формада авай, цӀаяринни саралухдин тӀямдиз туькьуьл дарман. - Хъипи машмаш хьиз я тини, Фан рангни я яру хини
сущ.; -ди. -да: -ер, -ери, -ера тинидин кьелечӀ чкалдикай ийидай хуьрекдин са гъвечӀи кӀус. Гила абур, хинкӀ сивиз вегъиз, ара-бир якӀун кӀус къачу
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра тинидин кьелечӀ чкалдикай тӀама-тӀама атӀана як кваз ийидай хуьрек. Сардар кӀвализ гьахьайла,
хеб существительнидин падежрин формаяр. Кил. ХЕБ.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра жемятдин ва я тайин са майишатдин хипер хуьзвайди. Ярагъмедан вилерал хьиз нехишар авур Камил суьруьдин вилик квай т
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, - илера жемятдин ва я тайин са майишатдин хипер хуьзвай пешекарвал
нар. хипехъанвилин пеше кьилиз акъудуналди. Хипехъанвилелди кьил хуьдайбур амач, - гила тарашанвиледи кьил хуьн муд хьанва
нар. хъуьтӀуьн хиб тир вахтунда.
сущ.; -и, -е; -ер, -ери, -ера прунз цун патал махсус жуьреда гьазурнавай чилин мезре. Гьи мезреда хьайитӀа хир
рах., кӀус лугьузвай фикирдин маналувал хкаждай гаф. - За вак еке умуд кутазва хир. А. А. Пад хьайи рагъ
фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хайи дуьгуь, чӀахар. * хирде авун рах., гл., ни къайда чӀурун, дуьз къайдадивай къерех хьун
|| ХИРДА прил. куьлуь. Цура къарамал жезва, КӀвале - хирда хизан. Рак лацу живед кьазва, Чна вучин, аман! Ф
араб, т-б, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра майишатдин куьлуь-шуьлуь затӀар.
хер существительнидин формаяр. Кил. ХЕР.
* хиритӀ авун рах., гл., ни вуч 1) чан кумачир гьалдиз гъун. Хиперни яваш-яваш хиритӀ ийида, -лугьуз хуьре акахьай рахунар къизгъин тир
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра операцияр ийидай духтур. Зунни хирург хквезвай чи, Лиф кьуна гъиле
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кукӀурай куьлуь къванер.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра куьлуь гьайвандилай сар твадай, куьруь ийидай алат. Цавун бязи чкайрилай хитресди янавай хипен къвал хьиз лакӀ-л
араб, шиир. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. –ра дерт, гьам, Кьве паб я инсандиз хифет, эй, бейгьал. Е. Э
> ХИФЕТАР АВУН гл., ни дерт, гьам чӀугун. Зун амукьна хифетариз, гъамариз... Е. Э. Шеда зун.
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хъуьруьнин лишан яз сивяй акъуддай хи-хи-хи сесер. - Абат... Абат хи
межд. арабадик ва я цаник квай мал кьулухъ фин патал лугьудай гаф.
араб, сущ.; -ар, -ри, -ра кьиле гафаралди ва гьиссералди тайин хьайи са мана. Фикир бургъа, фиил къавгъа, бед хиял
аспектив, ХИЯЛУН гл„ ни никай-квекай; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хиял ( ар ) авун, хиял ( ар ) тавун, хиял ( ар ) тахвун, хиял ( ар
прил. кьиле гафаралди ва я гьиссералдин тайин са мана авай. - Иер тӀварар я, де, - хияллу яз лагьана руша, разивилелди
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери. -илера хияллу тир гьал.
нар. хияллувал хас яз. Синонимар: хияллудаказ, фикирлудаказ.
нар. хиялдик квай гьалда аваз. Синонимар: хияллувилелди, фикирлудаказ.
араб, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра зиян хкатдайди. Раснавайди ажалд машин, Инсанриз цӀийи хиянат! А
прил. зиянлу.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хиянат тир гьал. Синонимар: хиянаткарвал, хаинвал, вафасузвал
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хиянат кар авурди, ийидайди. Амма гьи касди чаз Ватандикай тапарар ийизватӀа, ахъай ийиз са гьинавай хабарар, Ахъ
нар. хиянаткарвал хас яз. 1999 - йисан августдиз-сентябрдиз лагьайтӀа, чеченрин чуьлдин командирар тир Ш
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хиянат кар ийидайди, авурди. Синоним: хиянаткар.
сущ.;-или,-иле;-илер,-шери,-илера хиянатчитиргьал. Синонимар: хиянатвал, хиянаткарвал, хаинвал, вафасузвал
нар. хиянатчивал хас яз. Синоним: хиянаткарвилелди, хаинвилелди. вафасузвилелди.
туьрк нугъ., зар., сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра афни.
гл.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай. - мир; хкадар авун, хкадар тавун, хкадар тахвун, хкадар хъийимир экв гудай алат ва я цӀай чпин къуват ам
гл., ни вуч -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, - рай, -мир; хкадар авун, хкадар тавун, хкадар тахвун, хкадар хъийимир са чкадилай маса чкадал кьве кӀва
* марф [къвал] хкадун.
гл., низ вуч; -да, -на; -из, -за тӀуьр затӀуникай пис нетижа хьун.
* хкаж хьун гл. 1) вуж-вуч агъада авайди виниз тир терефдихъ фин. Югъ хьайила, серкерди, азиз мугьмандихъ кьве кас агалдна, абур гъуьрчез ракъурна