фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра зегьметдал рикӀ алайди, вичин зегьметдал кьил хуьзвайди. Зегьметкешди чӀугур зегьмет - тӀуьр затӀ чпиз агъу хьан
прил. зегьмет чӀугвадай, зегьмет чӀугунал рикӀ алай. За квез и жаваб зегьметкеш колхозчидин аял яз, колхоздин, совхоздин дад лап хъсандиз чизвайвил
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера зегьметкеш тир гьал. Лезгийриз хас тир зегьметкешвили, ислягьвилихъ ялуни абурун гележегдин хушбахтвилин бине
нар. зегьмет чӀугун тавуна. И дуьньядал гъич хьайд яни, Зегьметсуз са емишдин тар! А. Ф. Эм-Тэ-Эс.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра. зегьмет чӀугуналди вичин уьмуьр идара ийидайди. Зегьметчияр вири идай кийисар
прил. зегьмет чӀугвадай, зегьметдал рикӀ алай. Цана ацӀурда и чуьллер, Хушбахт жедайвал чи уьлкве, Чи азад зегьметчи эллер
фарс, прил. 'пуч хьайи' манадин гаф. А зегьримар ичер тӀуьначиртӀа, жедачирни? Р. Синоним: зегьримар хьайи
межд.; низ талукьарнаватӀа, адаз лугьузвай 'вун кьий!' манадин гаф. * зегьримар хьайи < зегьримар > прил
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра дустагънавайди. ГьикӀ ятӀани Москвада ашханада ацукьнавайла, тванвай зи кьил акуна, са шумудра, заз чап-чап кил
араб, ктаб, прил.; 1) язух, зайиф, факъир. Нагагь такабур хьайитӀа вун авай фанада, Вун Аллагьдин патав зелил язава
сущ., нугъ. цӀуьрнуьгь [М. М. Гаджиев 1997: 130].
кил. ЗАМЗАМ.
фарс, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера 1) яргъалди векъидаказ з-з-з-з-з сесерин ван авуналди вахтуникай, атайдакай хабар гудай алат
рах., гл.; -да, -на; -из, -зава; ая || - а, -ин, -рай, -мир; зенг тавун, зенг тахвун, зенг хъийимир телефондай алакъаламиш хьун
фарс, ктаб, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера фикир. Сулейман диндиз акси тир лугьунни эсиллагь дуьз зендер туш
кил ЗАРБА Ф.
араб, прил. назик. Заз са зериф ван атана. А. Къ. Хукац-Ханум.
нар. зериф яз. Гъуьлуьн тӀвар Верди я. КӀвале и касдал пуд... тӀвар ала. Папа адаз хъвер квайла, зерифдиказ
араб, кӀус кӀусни, эсиллагь. Эй, Ребби, зи гуьгьуьл шад я: Зерре заз гъам, хифет авач. Е. Э. Чуьхвер
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра. вацӀукай хкатиз, адак какахь хъийизвай хел. Зерхелар ви хьанва вили, Дамарар хьиз кӀаник кьелеч муркӀадин
араб, дин, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра закат. Фекьид гьала къачузва закат, зеэр. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар
зун тӀварцӀиэвездин талукьвилин падеждин форма. Кил. ЗУН.
зу(н) - тӀв-эвездин талукьвилин падеждин форма я. Кил. ЗУ(Н).
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра герек амачир затӀ(ар). Къе КцӀара эцигзавай шумудни са *зуракӀ дарамат, лекъвенар авай куьчеяр, зибилрив ацӀанва
гл -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; зибилламиш тавун, зибилламиш, тахвун, зибилламиш. хъийимир 1) михьи, къайда авай чкада куьлуь-шуьлуь
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвачин дабандин вини патахъай кьве патахъайни экъис хьанвай кӀараб
гл., аспект. || ЗИГРИНГУН - да, -на; -из, -зава; зигрингар авун || зигиринг авун, зигрингар тавун || зигринг тавун, зигрингар тахвун || зигринг тахвун
араб, сущ.; -ди, -да; -ан, -ри, -ра дерин фикир, фагьум ийидай алакьун. Гъалиб я зал кьисмет- кьадар Зигьин квахьай инсандин Зун лукӀ хьанва завай
цӀ., прил. зигьин авай. Антоним: зигьинсуз.
зигьинлу прилагательнидин гзафвилин кьадардин форма. Вагьабоврин хтуларни халуйрал атайбур я, яни гьабуруз ухшар, марифат авайбур я: уьтквембур, жу
сущ.; -а, -а; зигьинлубур прилагательникай хьанвай существительнидин гзафвилин кьадардин форма; зигьин авайбур
прил.; зигьинлу прилагательнидин теквилин кьадардин форма. Зи хтул зигьинлуди я.
сущ.; - а, -а; зигьинлуди прилагательнидикай арадиз атанвай существительное; зигьин авайди, акьуллуди
прил. зигьин авачир. Антоним: зигьинлу.
сущ.; -ар, -ри; прилагательнидикай хьанвай существимтельное; зигьин авачирди. Ваъ. Жезвач кат. Куьз лагьайтӀа, Азадвилив зигьинсуз КутӀуннава гуж а
араб, прил.; къаншар тир. # ~ амалар, ~ теклифар.
сущ.; -или, -иле; -илер, илери, -илера къаншарвал, аксивал. Вири и месэлайра фикиррин зидвилер, сад муькуьдаз къарши хейлин теклифар пайда хьана
тӀв-эв. рахазвайданди. Бес зиди вун, видини зун тушни, яр. Е. Э. Тушни яр? Зиди квез лугьун я, амай крар квез чида, - лагьана Нямета
[дзидзи] сущ.; -ди, -да; -яр, йри, -йра нур алай, аялрин рикӀ алай затӀ (адет яз, аялар къугъвадай куьлуь-шуьлуь)
прил. нур алай. Амма руьгьда гунагькар зи ама кьуд гаф гзаф зизи, Кузва къе зун гьа кьудан цӀал: "Заз гунагьар ая гьалал"
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра дуьа, тариф. Шейх Мегьамед ацукьай къван, Гьатна ана зикридин ван
гл., ни; -да, -на; -из, -зава; -а || ая, -ин, -рай, -мир тикрар авун, минет авун. Абдулгьамидан вил вакай атӀуч, на фикирмир, Фаряд ая, - я Рабби, -
кил. ЗИКИР.
фарс, сущ.; -ди, -да музыкадин макьамар язавайдаз куьмекчи сес. Бирдан абурухъ кеменчадин Зил квай сесер галукьда
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра четин гьал, азият.... зиллетдик акъудай уьмуьрди адаз са эсерни авунач лагьай чӀал жедай
нар. зиллет хас яз, четинвилелди. Ирид цӀуд йис Уьмуьр хьана, Зиллетдикди четин фена. С. С. Колхоз.
шиир, сущ.; гзаф. къ.; -и, -а кифер; дишегьлидин кьилин чӀарар. Лацу хъуьхъвер чӀулав зилфер. Е. Э. Картарикай вич я лачин
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра зил кьазвай зуьрнечи. Рушарик шабашар кутазвай, зуьрнечийриз вегьезвай пулар Усмана зарафат патал, зилчидин пеле
кил. ЗИНБИЛ.
кил. СИМУРГ.