1. Qarşı-qarşıya hərəkət edərkən üz-üzə gələrək bir-birinə bərk toxunmaq, dəymək, çarpmaq. Qatarlar toqquşdu.
– …Hovuzun bu başından girib, o biri başına çatana qədər on adama toqquşursan.
// məc. Aralarında ziddiyyət baş vermək; dalaşmaq, küsüşmək.
Yenə də Şəfiqə ilə Zeynal toqquşdular.
2. Gözlənmədən təsadüf etmək, təsadüfən rast gəlmək, birdən rastlaşmaq, üz-üzə gəlmək.
Komendant özünü itirmiş halda qayıdıb çölə çıxarkən qapıda Həkimülmülk və sərtib Səlimi ilə toqquşdu.
3. Üz-üzə gəlib vuruşmağa başlamaq; döyüşmək, vuruşmaq. Düşmənlə toqquşmaq.
4. məc. Maraqları, mənafeləri, əqidələri, tələbləri müxtəlif olduğu üçün bir-biri ilə mübarizə aparmaq.
[Saltik:] Şübhə yox, toqquşacaq xeyirlə şər.
Gülşən indi toqquşan ( f.sif. ), çarpışan iki fikir arasında qalmışdı.