сущ.
1. выговор:
1) порицание, выражение неудовольствия чьим-л. поведением, поступками и т.п. Atanın töhməti выговор отца, töhmət etmək kimi сделать выговор к ому
2) официальная отрицательная оценка чьего-л. поступка, отношения к работе. İntizamı pozduğuna görə töhmət выговор за нарушение дисциплины, pis davranışa görə töhmət выговор за плохое поведение, işə səhlənkar yanaşmağa görə töhmət выговор за халатное отношение к работе, xəbərdarlıqla töhmət выговор с предупреждением, şifahi töhmət устный выговор, şiddətli töhmət строгий выговор, şəxsi işinə keçməklə (yazmaqla) töhmət выговор с занесением в учетное (личное) дело; töhmət almaq получить выговор, töhmət elan etmək объявить выговор
2. укор, укоризна, упрёк (порицание, обвинение)