TÜLU

is. [ ər. ]
1. Doğma, çıxma, zühur etmə (Günəş haqqında).
□ Tülu etmək (eyləmək) – doğmaq, çıxmaq, zühur etmək (Günəş). Gün tülu etdi üfüqdən, yerə taban gəliri. Heyran xanım.
Gün tülu etdi, ucaldı fələkə; Ufacıq biz demə yatdıq bu gecə! Ə.Nəzmi.

// Dan yeri sökülən vaxt, sabah açılan vaxt, sübh işıqlanan vaxt.
Sübhün tüluunda gecələmiş çil xoruz oyanıb, uca və zil səslə banladı. S.S.Axundov.

2. məc. Başlanğıc, ibtida, törəniş; çıxma, zahir olma.
Günün ömrü öz vaxtında uzanır; Öz vaxtında gödəlir; Həyatın tüluu da; Bu qanuna düz gəlir. B.Vahabzadə.

TÜLLABLIQ
TÜMƏN

Значение слова в других словарях

баржево́й в осо́бицу му́фточка ола́душка распелёнываться тетереви́ный ча́дно аксессуа́ры аннигили́роваться вольноду́мец наве́с уклоня́ться упоко́ить усева́ться шку́рка драфа deflower evangelical quarterage reload strawberry tomato tringle думка пестун усилить