TƏBƏRZİN

\[ər.\] сущ. 1. нажахдиз ухшар къадим яракь; секира; 2. виликан девирра: дервишрив жедай сив цӀийи вацраз ухшар гъвечӀи нажах.
TƏBƏRRÜK
TƏBƏSSÜM
OBASTAN VİKİ
Təbərzin
Təbərzin — Yaxın Şərq xalqlarının ordusunda piyadaların döyüş silahları. Azərbaycan ordusunda oturaq zümrələrdən (tatlardan, talışlardan və s.) yığılmış qoşunda təbərzindən istifadə olunurdu. XIX əsrdən sonra təbərzin dərvişlər üçün simvolik bir əşya olmuşdu.

Значение слова в других словарях

бабу́ля ке́йфствовать мнемо́ник одухотворе́ние передове́рие подколо́ть подле́дник заколеба́ть заку́рка запозда́ние иша́чий поднима́й выше! ры́царский с чем едя́т сераде́лла плагиат empirically fiction intussuscept note-shaver perfection polygamic toned закручивать подсохнуть