TƏLİS

I
(Culfa, Ordubad, Zəngilan)
kisə. – Ağ təlisinən bir sümbül yığmışdıx (Zəngilan); – Bizdər mişoğa təlis diyarıx (Ordubad); – Təlisə un yığırıx, dən yığırıx (Culfa)
II
(Astara1, Cəlilabad, Gədəbəy, Qazax, Lənkəran, Masallı)
əl-üz dəsmalı. – Təlis qoymuyufsan əlimizi siləx’ (Qazax); – Təlisi bəri elə:ηnən silem üzümü (Gədəbəy); – Təlisi ver üzümü silim (Lənkəran); – Qıza, qıza! Təlisi ver, Hüseynağa üzün silsin (Cəlilabad)
III
(Cəlilabad)
əlüzyuyan. – Qıza, təlisə su tökginən
IV
(Gəncə)
üzərinə tut çırpmaq üçün bir-birinə tikilmiş böyük parça
TƏLİMƏX’
TƏLİSBƏND

Digər lüğətlərdə

всхоха́тывать зачи́стить марафо́н напы́щенно не по нра́ву просу́живать ша́бренный лифт магистра́нтский належа́ться обби́ть поло́ть снег привя́зчивость просви́рня турмали́новый яйцекла́д закон лишь рунить imam lordkin nephew verselet whereby фермерский