TƏZƏCƏ


1. sif. Təzə, təptəzə. Təzəcə paltar. Təzəcə şey.
2. zərf Yenicə, lap yaxında. Xiyar təzəcə çıxmışdır.
Evə təzəcə gəlmişdim ki… – Samirə orta məktəbi bitirəndə on yeddi yaşına təzəcə girmişdi. M.Hüseyn.
Gördü, otlar təzəcə baş qaldırıb cücərir; İlk bahar dağ-dərəyə yamyaşıl xalça sərir. B.Vahabzadə.

TƏZƏBİNƏ
TƏZƏDƏN

Digər lüğətlərdə

в мах дома́тываться и́мпульсный кохинхи́на накра́шиваться пересви́стнуться подъёмник словчи́ть струхну́ть телерекла́ма экзо́тика мона́шеский нагна́ивать отду́шник уясня́ться хихи́канье тума be off cavin claw-back flouncing funebrial octahedrite кузька пастушка