sif. haut, -e ; élevé, -e ; grand, -e başını ~ tutmaq porter haut la tête
sif. 1. Yüksək, hündür. Uca boy. Uca bina. Uca ağac. – Buludlara dəyir uca dağları; Cənnət guşəsidir gözəl bağları
Полностью »I прил. высокий: 1. имеющий большое протяжение снизу вверх. Uca dağlar высокие горы, uca boy высокий рост, uca ev высокий дом 2
Полностью »I. s. 1. (müxt. mənalarda) high; (insan və heyvan) tall; (dağ, ev və s.) high / lofty; ~ ev lofty / high house; ~ dağ lofty / high mountain; ~ bina /
Полностью »прил. 1. кьакьан (мес. дагъ, буй, дарамат ва мс); uca ağac кьакьан ттар; // кьакьан буйдин (мес. кас); 2
Полностью »1. UCA Amma [günəşin] şəfəqi qarşıdakı uca dağın başına düşmüşdü (S.S.Axundov); ALI Hülaku xan paytaxtı Təbriz şəhərində ali bir imarət tikdirdi (A
Полностью »Rus dilindəki таз sözünün mənasını tatar dilinə oça kimi tərcümə edirlər. Крестец sözü oçabaşı kimi tərcümə olunur
Полностью »UCA – ALÇAQ Alçaq uçan ucaya qonar (Ata. sözü). UCA – GÖDƏK Biri boyda gödəkdi, biri xeyli ucaydı (M
Полностью »