ULUS
el, oba, yurd, vətən.
is. qəd. El, oba, yurd, kənd. Vətənimdən, ulusumdan yad oldum; Yada salmaz qohum, qardaş, el məni. “Koroğlu”
Полностью »сущ. 1. улус: 1) истор. родоплеменное объединение с определенной территорией, подвластное хану или вождю у народов Центральной и Средней Азии, Сибири
Полностью »Ehtimal etmək olar ki, ulus və el sözləri kökdaşdır. Bunların məna və forma yaxınlığı aydınca hiss olunur
Полностью »El, oba, yurd. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sağ gedəsən ulusuna, elinə, Misri qılıc bağladaram belinə
Полностью »El, oba, yurd. Kərəməm, necoldu ulusum, elim, Yar, yar söyləməkdən lal oldu dilim. Xan Əslimdən ayrı büküldü belim, Qaldım namus ilə arın içində
Полностью »