UMACAQ
сущ. кӀани затӀ, умуд квай (вил алай, вилив хуьзвай, рикӀяй физвай) затӀ.
i. expectation, hope; umacağında olmaq to be* in hopes (of), to cherish hopes (for); bütün ~larla vidalaşmaq to say* goodbye to all hopes
Полностью »сущ. 1. упование, твердая надежда (ожидание чего-л. желаемого от кого-л., чего-л.). O, ailənin yeganə umacağı idi он был единственной надеждой семьи 2
Полностью »is. Umulan, gözlənilən, könüldə tutulan, istənilən, intizarı çəkilən, ürəyindən keçən şey. [Vidadi:] Sən də qurtarmasan Vaqifi dardan; Yoxdur umacağım
Полностью »