URVA
сущ. мехьв (ттинидикай кӀвалакӀар кьадамаз ва я кӀвалакӀар акьалдамаз гъилел ва я кӀарцӀел алкӀун тавун патал вегьидай тӀимил гъуьр); iki evin urvasından bir fətir olar. Ata. sözü кьве кӀвалин мехьведикай пуд тӀунутӀ хкатда.
сущ. щепотки муки, подсыпаемой при раскатывании теста ◊ urva kimi ağarmaq бледнеть, побледнеть как полотно; urvaları bir undandır из одного теста (зам
Tam oxu »is. Xəmiri kündələyərkən və ya yayarkən ələ yapışmaması üçün onun üstünə səpilən az un. İki evin urvasından bir fətir olar
Tam oxu »