URVAT
сущ. рах. гьуьрмет, иззет; эсер, нуфуз, ихтибар.
Hörmət, sayğı; nüfuz, etibar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Keçəl Həmzə sayılmayan, urvatı olmayan bir adam idi
Tam oxu »сущ. разг. уважение; вес, авторитет. Urvatı olmaq пользоваться уважением, иметь авторитет, urvatı yoxdur не пользуется уважением, авторитетом, не вызы
Tam oxu »(Gədəbəy, Şəki) hörmət, nüfuz ◊ Urvatdan salmax (Şəki) – hörmətsiz eləmək, hörmətdən salmaq. – Kişini lap urvatdan salıllar
Tam oxu »is. dan. Hörmət, izzət, ehtiram, sayğı; təsir, nüfuz, etibar. Keçəl Həmzə sayılmayan, urvatı olmayan bir adam idi
Tam oxu »