UYUŞMAQ

f.
1. Keyləşmək, keyimək, hissizləşmək, duyma qabiliyyətini itirmək. Soyuqdan əlləri uyuşdu.
– Göyərçin uyuşan ( f.sif. ) əllərini bərk sıxaraq: – Baxaq… görək, – dedi. S.Rəhimov.
Alnını soyuq tər basdı.
Bədəni uyuşub açıldı. Ə.Vəliyev.

2. Uyğunlaşmaq, uyğun gəlmək; alışmaq.
// Müvafiq olmaq, uymaq, tutmaq, uyğun gəlmək.
Sanki [Firidun] bir-birilə heç bir zaman uyuşa bilməyəcək ziddiyyətlərin əbədi ahəngini yaratmışdı. M.İbrahimov.
Lakin bu kostyum [Mehdizadənin] ayaqlarındakı yumşaq məslərlə heç də uyuşmurdu. Y.Əzimzadə.

// Yetişmək, qovuşmaq, ulaşmaq.
[Solmaz:] İndi mən yalnız göyləri, işıqları, ulu Hörmüzün ülviyyətini və ona uyuşmağı düşünürəm. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • UYUŞMAQ uymaq — yaraşmaq
  • UYUŞMAQ uzlaşmaq — əlaqələnmək — bağlanmaq — birləşmək
UYUŞMA
UYUŞMAZ

Digər lüğətlərdə

венерия́нский линотипи́ст мане́рничание межрайо́нный нацме́н неразлу́чник по-импрессионисти́чески пра́зднование психологи́чный аристократи́зм жа́ловаться загромозди́ть кровене́ть набрю́шник нажда́к неимове́рность ры́царский клянча coupling effectiveness hysterogenic oncogen proselytize removable промысел