1. “Uçunmaq”dan f.is.
2. is. Titrəmə, əsmə; titrəyiş.
[Dərviş:] Canımda bir uçunma peyda oldu…
Göyərçini titrətmə və uçunma götürdü.
UÇUNMA
1. “Uçunmaq”dan f.is.
2. is. Titrəmə, əsmə; titrəyiş.
UÇUNMA – QIZIŞMA Nəhayət, uçunma tez dəf oldu (Ə.Haqverdiyev); Birdən bədənində qızışma hiss etdi, tərlədi (“Ulduz”)
Tam oxu »