varmaq
varmaq
гл. 1. агакьун, фин, атун, атана агакьун; // varıb getmək экъечӀна (акъатна) фин, хъфин, ред хьун; 2
Tam oxu »f varıb getmək en (s’) aller, partir vi (ê) ; təfərrüata ~ entrer vi (ê) dans les détails
Tam oxu »Getmək, yetişmək, çatmaq, gəlmək, gəlib çatmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əcəli qoydum börkümə, Büründüm çodar kürkünə, Gəl min Qıratın tərkinə, V
Tam oxu »VARMAQ – GƏLMƏK Səba, əhvalımı bir-bir; Varıb ol yarə ərz eylə (M.V.Vidadi); Sabahı fasilə zamanı Gülər bizim sinfə gəldi (M
Tam oxu »глаг. доходить, дойти, достигать, достичь. Evə piyada varmaq дойти до дома пешком, sahilə varmaq достичь берега ◊ məqsədə varmaq достичь цели, həqiqət
Tam oxu »f. 1. Getmək, yetişmək, çatmaq, gəlmək, gəlib çatmaq. İstərəm kim, varayım kuyinə yüz qovğa ilən. Kişvəri
Tam oxu »